De Alven

Het Kunstwerk  “De Alven” staat aan de Prinsenstraat in Dalfsen

Geplaatst in 2003

De kunstenaar is Nicolaas Dings

Beschrijving

Volgens de beschrijvingen in de gemeente Dalfsen is het kunstwerk een voorstelling van twee stenen alven (elfen) op een wolk van gepolijst terrazzo (met kleine stukjes marmer of steen vermengde cement), geplaatst op  een pigmenten betonnen sokkelis aangebracht. ’s Zomers loopt er water over de wolken. In theorie is het dus een prositief beeld. Want elfjes zijn op mensen gelijkende wezens die nooit zullen sterven door ouderdom maar wel als ze in de strijd vallen of verongelukken. Ze zijn in de meeste dingen veel bedrevener dan mensen, machtig en wijs.  Maar als je het beeld voor het eerst ziet dan lijken de wezentjes totaal niet op elfen. Maar het wordt gezegd…dus zal het zo zijn.

Nicolaas Dings

Over dit kunstwerk zei Nicolaas Dings het volgende: “Kenmerkende begrippen voor Dalfsen en omgeving zijn water, groen, landelijkheid. Milieu en natuur spelen een belangrijke rol in deze omgeving. Om deze elementen tot een kunstwerk te transformeren heb ik gezocht naar een metafoor die staat voor omgeving en bewoners. Maar hij heeft zelf nooit de naam De Alven aan het kunstwerk gegeven. Wie heeft dit gedaan? Uitgangspunt was het verhaal over de witte wieven bij het kasteel Rechteren.

Een sage van de omgeving en zijn bewoners wordt in dit kunstwerk weergegeven door twee figuren.  ( in de omgeving wordt alleen gesproken over de witte wieven ) Alven of Elfen, die als schimmen boven de mist over de rivier de Vecht hangen.  In Dalfsen staat ook een huis genaamd de ‘Witte Wieven’: Op die boerderi’je, veur det huus daor, kiek mar, daor stiet de name ‘De Witte Wieven’. Het staat op het landgoed Rechteren waar een spookkamer is, die al eeuwen niet meer is geopend, omdat daar ooit een hondsdolle jager zou zijn opgesloten. De graaf reed veel met de auto langs de boerderijen en zag dan witte nevel.

Het klopt dat een alf (meervoud alven) naar een oud-Germaanse en oud-Noorse opvatting een geest in lucht is, het water of waar dan ook in de natuur. Een alf (Oudnoors álfar (nominatief enkelvoud: álfr) betekent elf) is in de Noorse mythologie een van de vruchtbare natuurgeesten of natuurkrachten, die al aan het werk waren voor er nog maar goden ontstonden. Zij werken dus mee aan de opbouw, het in stand houden, maar ook de afbraak, van de werelden.

Maar in het eerste Nederlandse woordenboek van Kiliaan uit 1599 ziet de alf eruit als een incubus, ephialtes (nachtmare), faun, satyr en sylvanus (woudgeest). De alf is een boze geest die – op een beledigende wijze – zich voordoet als een mens.  En wanneer je je verdiept in de wezens Elfen dan zijn deze ondanks de huidige mening duidelijk niet positief, het zijn geesten van de boze soort en in de middeleeuwen  waren het daarmee demonen in dienst van de duivel. Er wordt in de Nederlandse literatuur van de Middeleeuwen vaker gewag gemaakt van alven die willen bedriegen en verleiden. Men spreekt dan veel van ‘alfsgedroch’. Zij worden dan ook geassocieerd met gezichtsbedrog en spooksels.

Kunstenaar

De Nederlandse beeldhouwer en tekenaar Nicolas Dings werd op 20 juli 1953 geboren in Tegelen. Hij volgde de opleidingen aan de Stadsacademie in Maastricht en de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Om zijn werk te kunnen samenvatten;  “Nicolas Dings zoekt graag naar bekende religieuze, mythologische en natuurwetenschappelijke thema’s die hij via verrassende combinaties en materiaalgebruik omsmeedt tot nieuwe eigentijdse beelden.“

https://www.nicolasdings.nl/info.html