De Wulp

De Wulp is een kunstwerk van René van Zuuk.

Dit millenniumkunstwerk is door de gemeente Ommen geplaatst als markering van de overgang van de twintigste naar de eenentwintigste eeuw. Het heeft een futuristisch gestileerde vorm van een wulp: een lopende vogel met een karakteristieke lange, gebogen snavel. Het beeld is van staal en cederhout en voorzien van een laag Brilliantcoat SB.

De wulp” is officieel onthuld op 17 november 2000

De Wulp staat aan de oever van de Vecht. Per tijdseenheid maakt hij contact met de rivier door het spuiten van een straal water. Een futuristisch kunstwerk in contact met de oeroude Vecht; dit symboliseert de overgang van verleden naar heden.  De lange gebogen vorm van de wulp suggereert overbrugging. De vorm van de Wulp staat ook symbool voor het landelijke en natuurlijke karakter van Ommen.

Maar klopt dit verhaal.???

Volgens de architect René van Zuuk en Joke van Davenhorst ligt het anders.

De Wulp (De Wulp), is een sculpturale fontein, oorspronkelijk ontworpen voor een specifieke locatie in Lemelerveld, een dorp in het oosten van Nederland. De gemeente Dalfsen wilde een deel van een kanaal bekleden met een 15 meter brede betonplaat. Zo ontstond een plein, doorsneden door een weg. Zij schreef een prijsvraag uit in 1996 en 4 kunstenaars konden hierop  een voorstel of Maquettes maken.  De opdracht bestond uit een fonteinontwerp dat beide delen van het plein zou herenigen.

Het ontwerp van het beeld  door René van Zuuk klopt met de beschrijving hierboven, het was een wulp, een bekende Nederlandse waadvogel. Ook volgens het ontwerp zou er met de regelmaat een waterstraal over de straat gaan, die het tegenoverliggende deel van het plein bereikte. De waterstraal zou de boogvorm volgen die het beeld al heeft en zo de twee vierkante helften met elkaar verbinden. Kwesties met betrekking tot verkeersveiligheidsrisico’s, zorgden ervoor dat de gemeente een fontein van een andere ontwerper koos. ( Romeo en Julia)

Joke van Davenhorst

De Wulp leek stilletjes de ”dood”, gevonden te hebben, maar twee jaar later bracht een onverwacht telefoontje van een vrouw in het naburige Ommen het project nieuw leven in. Ze was laaiend enthousiast geworden over het beeld door een maquette van het project. Deze vrouw blijkt Joke van Davenhorst te zijn en zonder haar was het beeld er nooit gekomen.

De Wulp bleef als maquette op het kantoor van Kunst en Cultuur Overijssel in Zwolle staan. De maquette kwam in beeld als voorstel voor de Rabobank, die in het jaar 1998 toen Ommen 750 jaar stadsrechten vierde, besloten had een kunstwerk aan te bieden aan de bevolking van de gemeente Ommen. De Rabobank koos echter voor het beeld van bisschop Otto III gemaakt door Kiny Copinga. Dat beeld staat op het Vrijthof in Ommen.

Het gemeentebestuur van Ommen had ook het plan opgevat om de bevolking van Ommen een kunstwerk in de openbare ruimte te schenken. Dat is de bronzen beeldengroep van Iris Le Rütte geworden, met het Zwarte Paard, het Bokje op het Ei en de Kring van Mensen, dat op de Markt en aan de Vechtoever in Ommen staat. De realisatie van die beeldengroep is door een adviescommissie begeleid.

Bij de evaluatie van de realisatie van de beeldengroep van Iris kwam de maquette van de Wulp weer in beeld. De adviescommissie vond het spijtig dat dit kunstwerk er niet was gekomen. Het paste zo goed in Ommen aan de Vecht en had zo beeldbepalend voor Ommen kunnen worden. Joke van Davenhorst, inwoonster van de gemeente Ommen en lid van de adviescommissie heeft toen het plan opgevat om de Wulp alsnog in Ommen gerealiseerd te krijgen als Ommen 2000 project. Met financiële ondersteuning van de gemeente Ommen en enkele sponsors is dat uiteindelijk gelukt. De Wulp is gemaakt door BOMA Staalbouw.  De hoofdstructuur is gemaakt van staal, met verweerde houten dakpannen die de rol van de veren spelen. De Wulp ligt nu vlakbij een brug die naar Ommen leidt en is een stadsoriëntatiepunt geworden. Toeval en vastberadenheid voedden het project, resulterend in een abstracte, elegante vorm, in een verrassend passende landelijke omgeving.

Met dank aan Joke van Davenhorst voor aanvullende waardevolle informatie.